Skip to main content

Vakanties schijnen voor ouders met kinderen helemaal niet relaxed te zijn, maar wij laden helemaal op als we outdoor zijn. De zomers zijn ons meestal snel te druk, maar de laatste maanden nemen we het er toch van. Donderdag heb ik in 2 uur de camper ingepakt en fietsen opgeladen. Alles tijdens het slaapje van de kleine. Dus ja dan is het wel even bikkelen en doorpakken en op het moment dat ik dacht: nog ff een latte pakken, werd ze wakker. Die zuchtmomentjes 😀

Een uurtje later reden we camping Bakkum op. En hoewel ik een grote massa verwachtte, viel het alles mee. Aan m’n vraag op een rustige plek was gehoor gegeven en zo hadden we een bosplek op een stevige helling. Het staartje van de mentale training kwam dus nog even: Op de meest uitdagende plek van de camping, de camper inparkeren, met een jankend kind in je oor. Maar dat kan ik, want ik ben een doorgewinterde sportpsy! 

Daarna plofte ik neer op het ontmoetingsterrein, waar ik mij begaf onder gillende kinderen en hippe yuppenouders die hun uiterlijke verzorging thuis hadden verruild voor Birckenstocks. Vrouwen dragen versleten kleding onder het mom van ‘spirituele’ outfits.’ Mannen hebben knotjes en overdreven lieve stemmetjes. Onze kleine kraaide van plezier door het zien van zoveel kinderen en ik liet mij bevangen door rust. 

In de avond kwam mijn man aan in z’n dertig jaar oude bmwbarrel. Er verscheen een grote lach op z’n gezicht toen hij ons en het ‘mini-Mimizan-plekje’ vond. Hij gooide z’n lakschoentjes en aktetasje op het kampeerkleed en ging met z’n lavendelkleurige gieter tien keer heen en weer naar de kraan. Ontspanning allover. 

Toen ik ‘s avonds in bed lag, bekroop mij een angst: Oh God we horen er helemaal bij hier. Mijn man heeft prima haar voor een knotje en ik heb sinds vorige week Birckenstocks, om nog maar te zwijgen over onze baby troep. Gelukkig heb ik m’n nagels strak in de lak staan en geen gaten in m’n kleding. Je wil niet stereotyperen, maar een psy blijft nu eenmaal observeren en analyseren. En dan fluistert mijn man in m’n oor: ‘Kim, maak je geen zorgen. Je bent te vreemd om hier bij te passen’.